Nog voordat het allemaal in 1 klap voorbij is.

Ik merk vooral de laatste tijd dat de tijd vliegt. Voor ik het door heb is er alweer een week voorbij. (Al merk ik nog niet op deze maandagochtend kan ik je zeggen) Ik kom nergens aan toe en ik zie vooral alleen mezelf want echt tijd voor andere dingen heb/maak ik niet. Wanneer ik thuis kom, ga ik koken, wassen, was ophangen, stofzuigen en dan is de avond alweer om.

Nu ik woon waar ik woon, ga ik ook meer rust ervaren. Ondanks dat ons huis nog lang niet af is, voel ik me met de dag meer thuis. Niet in mijn doen en laten want het zit niet in mij om een hele avond op de bank film te gaan liggen kijken maar dankzij de rust die ik in mijn hoofd krijg, besef ik steeds meer wat ik heb. Ik kan oprecht zeggen dat ik dankbaar ben voor het leven wat ik heb. Met ups en down, dat voorop gesteld.

Gek genoeg besef ik dat alles in het leven blijft veranderen. Mensen klikken meer of minder. Mensen “verdwijnen” uit je leven en er komen mensen bij waarvan je het idee hebt dat je die al je leven lang kent. Het leven met een partner wordt ook met de week anders. We groeien steeds meer naar elkaar toe en zijn graag samen. Ik zit deze maandagochtend vol met dankbaarheid, het is niet te doen. Wil bijna huilen van dankbaarheid en wil bijna huilen van mijn sarcasme. Ik ben heel erg dankbaar voor mijn vriendinnen om me heen. Ik heb er een paar die ik mijn halve leven ken, niet wekelijks meer zie maar de band zal nooit meer veranderen. Zelfs niet nu ik ze te weinig aandacht geef. (Althans, vanuit mijn kant niet). En mensen die je denkt te kunnen vertrouwen maar stiekem ratten zijn en waar je aandacht in stopt maar dit op geen enkele manier terug ziet. Ik denk dat het allemaal bij het leven hoort en je van alles leert.

Wanneer ik even stil sta bij wat ik heb gedaan word ik blij. Stewardess worden, check. Fins Lapland was 1 mijn groot gekoesterde dromen, check. Ik zal hier niet alles op sommen. Ik ben ontzettend dankbaar voor mijn ouders, iedere dag een beetje meer. Ook ga ik mijn omgeving wat meer filteren.

Ik ben extreem dankbaar voor de reis die ik door Cambodja & Vietnam heb mogen maken, een ervaring om nooit te vergeten. Voor het geval dat ik het woord dankbaar nog niet had genoemd.

Hier een klein stukje over hoe het me daar verging. Voor de mensen die het verhaal niet kennen. Mijn vriendin was daar op wereldreis, en ik vloog daar alleen heen om met haar rond te trekken.

Ik ben in mijn leven nog nooit zo zenuwachtig geweest als voordat ik in mijn eentje vertrok naar Cambodja.

Hier een stukje wat ik schreef toen ik in Vietnam zat.

Het is al weer een week geleden. Zal ik bij mijn kots avontuur beginnen of gewoon maar bij het begin? Aangekomen in Vietnam. We hadden een heerlijke lig bus. Beter dan het vliegtuig als je het mij vraagt. 3 dagen Ho Chi Minh, een wonder dat we nog leven. Heb werkelijk waar dit verkeer nog nooit meegemaakt. Ogen dicht en rennen. We hebben het overleefd natuurlijk. Verkeersregels kennen en hebben ze hier niet, ze zitten met 5 op een scooter. Volwassenen, baby’s. Mensen vervoeren er werkelijk waar alles op. Halen links en rechts in. Heb nog geen enkel snelheidsbord gezien maar files zijn er niet. In Ho chi Minh hebben we een tour gedaan. Ik geloof niet dat dit is wat we hadden verwacht van de tour maar om uit te stappen en weg te gaan, was weer wat veel van het goede. Dankzij een soort teleshopping weten we nu alles over bamboe, zijde en kokos. (Dit stond niet in de omschrijving van de tour) Ze maken er de gekste dingen van. Van bekers tot aan bh’s. Daarna hebben we de mekong delta gedaan. De mekong delta heeft de kleur van koffie met melk. Lekker zuiver kleurtje dus. We zijn met een bootje 3 eilanden gaan bezoeken. Unicorn, dragon en turtle. Vanuit de lucht zou het op deze dieren lijken. Make that de cat maar wise. Ik ben de beroerdste niet, ik verbeeld me gewoon dat ik op een unicorn aankom. Anyway, op deze eilanden zijn we verschillende dingen gaan drinken, proeven en eten. We hebben slang, krokodil en veldmuis overgeslagen. We nemen het vega menu wel. Als drankje krijgen we kokos whiskey, je snapt dat de rest van de tour een beetje aan me voorbij is gegaan. Vietnam zou Vietnam niet zijn als je de meest gekke dingen voorbij ziet komen. Vissen voeden ze met een fles, en je ziet ze vlees geven aan krokodillen. Al met al een bijzondere ervaring.

De volgende ochtend zijn we vertrokken naar het plaatsje Mui Ne. 30 graden, zon, zee en strand. Prima vooruitzicht. We hadden een hostel geboekt bij Mui Ne Hills. Bij deze naam had er al een belletje moeten gaan rinkelen. Ik weet nog steeds niet hoe we die heuvel met backpack hebben beklommen. We hadden hierna ook niet veel anders kunnen doen dan liggen op een bedje. We boekten een tour voor de volgende dag 4:30h. In de avond gingen we in dit party hostel wat drinken. We hadden wat mensen leren kennen en het was gezellig. Ik ging eerder naar bed. Ik voelde me niet zo lekker en voelde me eigenlijk best dronken. We maken lange dagen, korte nachten, super warme temperaturen en heel veel indrukken op een dag, daarbij speelt mijn heimwee zo nu en dan flink op. We lagen in een kamer met 10 man. Ik viel in slaap en toen ik wakker werd…. haalde ik het toilet niet. Ik spuugde de hele tent onder, tot twee keer toe. Stel je heel even voor. Je ligt in een kamer met 8 vreemden erbij en je spuugt de hele toko onder. Het ergste van alles…. Kien heeft alles opgeruimd. Stel je dan ook meteen even voor hoe je je voelt de volgende ochtend als je allemaal wakker wordt…. tour gecanceld. We hebben de dag aan het zwembad gelegen en de tour geboekt voor de volgende dag.

In Vietnam zijn ze niet zo van de tijd, wat in dit geval wel handig geweest zou zijn. We gingen namelijk zo vroeg uit bed voor de zonsopgang te kijken. Als de chauffeur er dan om 4:50h is Ipv 4:30h….. mis je de zonsopgang. Ik geloof niet dat ze aan geld terug geven doen, dus we maken er het beste van. We hebben deze ochtend de meest prachtige natuur gezien. We hebben in een vissersdorpje gezien hoe zij de vis vangen, bewaren en klaar maken en we hebben door een soort rivier gewandeld met prachtige bergen.

Vanuit Mui Ne zijn we doorgereisd naar Da Lat. Dit is een stadje dat ligt op 1500 meter hoogte en is dus automatisch frisser. Een stuk frisser. We leveren 10 graden in. Trui en lange broek komen tevoorschijn. We komen in een heerlijk hostel terecht, krijgen een warm welkom en doen veel voor hun gasten. Bijvoorbeeld een BBQ. Deze BBQ kwam er al vrij snel langs alle kanten uit, al 2 dagen lang.. maar goed, dat weerhoudt ons er niet van om op pad te gaan want ze hebben overal toiletten. Of ja, gaten in de grond waar je terecht kunt….
We zijn watervallen gaan bekijken, een hotel wat een doolhof is, in een cable car over Da Lat gegaan. De rust, het uitzicht.. hierna hebben we tempels bezocht en een meditatie centrum. Ik zit nu dit verhaal te typen op een bankje, midden in Da Lat met uitzicht over de hele stad.

Over 3,5 uur gaan we weer de bus in. We gaan 4 dagen naar Quy nhon.. Geen WiFi maaaaar… de brochure heeft ons een blauwe zee, witte stranden, goed eten en mooi weer beloofd. Op naar ons volgend avontuur.. ☘️

Liefs, Mireille