Kort maar krachtig.

“Heb je het hartje al eens gehoord?” Nee, en dat wil ik ook niet zonder mijn partner, dus wie weet kan dat later nog eens.

“Dan gaan wij hem eens even heel gauw beeld bellen. Want het is super bijzonder om het hartje te horen”. “Kunt u het goed horen en zien?” Hoor ik mevrouw aan Timo vragen. “Ja heel goed”

Ze begint, ze laat eerst de spruit zien. De spruit is inmiddels al een heel mensje. Ik schrik ervan. Ik snap dat dit 620 keer is ingezoomd maar in vergelijking met de vorige keer is het ineens best serieus. Hersentjes, lijfje, hoofdje, beentjes, armpjes, handjes en voetjes. Ik zie Timo’s gezicht wel op facetime, maar hij mij niet. Ik richt de telefoon op de echo.

“Hier komt het hartje” Ik zie het gezicht van Timo. Ik zie dat het hem heel veel doet. Ik zie de blik in zijn ogen veranderen. Trots en kwetsbaar tegelijk. “wat gaat dit snel!” Ja, dat klopt. Het hartje klopt wel twee keer sneller dan dat van ons zegt mevrouw.

Dat ding in mijn buik was nu echt een klein mensje geworden. Ons mensje, mijn mensje. Ineens besefte ik waar ik al even op hoopte. Dit mensje is zo welkom. Zo van ons, zo diep in mij. Zo klein maar toch al zo groot. Al mijn ansgten lijken als sneeuw voor de zon te verdwijnen. Alle angsten lijken om te zetten in trots en hoop.

Ken je dat? Dat je bij iemand bent, en dat je had gehoopt dat je een doosje merci bij je had ofzo. Gewoon, om die persoon te laten weten dat hij/zij je dag heeft goed gemaakt.

Ik merk ook steeds meer dat het groeit, want ik word ook vermoeider en dikker. Ik weet niet of dat van de zwangerschap is of door de hoeveelheid eten dat ik doe. Ik vraag me af waarom dit gebeurd want IK KAN HET NIET TEGEN HOUDEN. Ik vreet. Ik eet niet. Alles gaat erin. En wanneer het erin zit, denk ik al weer aan het volgende. Ik denk dat er al 3 KG aan vet aan zit. Van het eten dus.

Ik zal aankomende week eens naar health advies in Breda gaan, in de hoop dat zij me de halt toe kunnen roepen.

Want als dit zo doorgaat…. vraag ik me af of Timo me of een paar maanden nog herkent…..

Zo, tijd om te eten.

Liefs, xx

Vond je het een leuke blog?

Share on facebook
Deel op Facebook
Share on twitter
Deel op Twitter
Share on linkedin
Deel op Linkdin
Share on pinterest
Deel op Pinterest

3 reacties

  1. Zoals altijd een geweldige blog! Wat jammer dat de echo’s e.d.niet echt samen (lijfelijk aanwezig) beleeft kunnen worden nu ? Mijn zoon stond gisteren buiten voor de nieuwe echo (19 weken) bij zijn partner. Zij heeft hem ook via de telefoon mee laten kijken. We krijgen er een kleindochter bij!! ?? Het is allerbelangrijkste is toch dat ze gezond zijn hé! Zo leuk om te lezen hoe je deze zwangerschap beleeft ? Dat eten hoort mss bij deze periode ? Geniet samen en blijf gezond! ??

    1. Oh wat geweldig!!!!! gefeliciteerd Rita! Wat leuk, een kleindochter. geniet ervan! Hopelijk is met de bevalling alles weer bij het oude. dikke kus

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Gerelateerd

Misschien ook leuk voor jou.

Buiten dat ik mijn geluk haal uit bewegende kaken merk ik dat ik mijn geluk ook echt haal uit mijn vriendinnen. (Ja, Joey, jij

27 mei 2020

Na de (toch wel aangrijpende) blog van vorige week, heb ik gemerkt dat ook ik er meer over na ben gaan denken. Onbewust. Tijdens

2 maart 2020

Iemand vroeg me vanmiddag wanneer ik weer zou gaan schrijven. Of die dag ooit kwam. Ik krijg de vraag toch echt geregeld.  “Ik moet

28 juni 2024